روستای عمرانی

مصالح بکار گرفته شده در ساخت خانه های این آبادی، آجر، خشت و گل بوده، به این شکل که دیوارها از خشت و آجر احداث گشته و روی آن را با ملات گل پوشانده اند. این مصالح باعث می شد که هوای خانه ها در فصل گرم سال خنک باشد و مردم اذیت نشوند. از پشت بام خانه های روستا می توان کوه ها و افق های دور را دید و لذت برد. همین که قدم در پیچ و خم های باقی مانده از خانه ها می گذارید حس گذر در تاریخ کهن ایران به شما دست می دهد.

کویر همیشه ماجراهای زیبایی برای به نمایش گذاشتن دارد. شاید تصویر همه بر این باشد که گرمای کویر موجب زشت و خشن و شدن آن شده باشد درصورتی که زیبایی روستای عمرانی خط بطلانی بر این قضیه می کشد. به خاطر اهمیتی که روستای عمرانی دارد در آخرین روزهای اسفند ماه سال 1387 و پس از آنکه دیگر کسی در آن زندگی نمی کرد در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسید.

نقشه و معرفی بخش های مختلف

در روستای عمرانی تنها خانه ها نیستند که چشم ها را نوازش می دهند بلکه بقایای مسجد، حمام، یک رباط و دو آب‌ انبار وسیع نیز دیده می شود. قسمت های دیگری همچون: گذرهای پیچ‌ و تاب دار، ساباط‌ ها، خانه ‌ها و بادگیرها نیز وجود دارند.