منطقه کردستان

کردستان به منطقه‌ای تعریف‌شده به صورت تقریبی از نظر جغرافیایی و فرهنگی گفته می‌شود که بیشتر ساکنین آن کرد هستند[۹] و فرهنگ، زبان و آداب و رسوم کردی در آن بنا شده‌است.[۱۰] کردستان منطقه‌ای را از شمال غربی زاگرس تا شرق توروس را دربردارد.[۱۱] این منطقه حدود ۵۰۰ هزار کیلومتر مربع مساحت و ۴۰ تا ۴۵ میلیون نفر جمعیت دارد. در تاریخ اولین اشاره به کردستان در زمان سلطان سنجر سلجوقی و به نواحی سنندج و کرمانشاه بوده‌است.[۱۲][۱۳][۱۴][۱۵][۱۶][۱۷]  به‌طور کلی کردستانات از چهار بخش کردستان ایران (ڕۆژهەڵاتی کوردستان/شرق کردستان)، کردستان ترکیه (باکووری کوردستان/شمال کردستان)، کردستان عراق (باشووری کوردستان/جنوب کردستان) و کردستان سوریه (ڕۆژاوای کوردستان/غرب کردستان) تشکیل شده‌است. تمامی این سرزمین در اصل بخشی از ایران صفوی بود که طی جنگ چالدران طی سال‌های ۱۵۱۲–۱۵۲۰ میلادی، بخش بزرگی از آن (در حدود ۸۰ درصد کل کردستانات) به دولت عثمانی واگذار شد. امپراتوری عثمانی در اوایل قرن بیستم فروپاشید و در نتیجه در حال حاضر بخش‌هایی از این سرزمین علاوه بر ایران، در سه کشور ترکیه، عراق و سوریه نیز وجود دارد.[۱۸]  در تاریخ اولین اشاره به کردستان در زمان سلطان سنجر سلجوقی و به نواحی سنندج و کرمانشاه بوده‌است.[۱۲]